ƏLİNİ ƏLİMDƏN ÜZMƏ BİR DAHA
ƏLÝNÝ ƏLÝMDƏN ÜZMƏ BÝR DAHA
Açýldýn ömrümə xoþ bahar kimi,
Sýyrýldýn daðlarýn bəyaz qarýndan.
Aldýn örpəyini çiçəklər kimi,
Günəþin alýþan qanadlarýndan.
Ulduzlu gecənin nuruna döndün,
Bədrində göstərdi səni göydə Ay.
Dilləri, diþləri ovsunlamýþdýn,
Salmýþdý þirnili qaþýqlar haray.
Damaðýmda qaldý dadý günlərin,
Sənsiz bir ömür də ömür deyilmiþ.
Sevgisiz yaþanan dəqiqələrin
Anýna “cəhənnəm” belə deyilmiþ.
Üz-üzə dayanaq göz qaçýrmadan,
Göyərsin məhəbbət öz riþəsindən.
Gəl, yenidən sýxým səni baðrýma,
Þad olsun könüllər eþq nəþəsindən.
Dolanbac yollarý gedir ömür də,
Kim nəyi harada bulacaq, – demir.
Əlini əlimdən üzmə bir daha,
Ayrýlýðýmýzý Allah istəmir.
Elbəyi CƏLALOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.