ŞEHİT'TEN

Gecenin zifiri karanlýðýnda ,bir zalim daðýn yamacýnda ,
Kör kurþunlarla vuruldum anne,
Sendeleyip düþtüm oluk oluk ,kanayan yaram üstüne.

Al kanlara boyandý göðsüm,acýdan dilim tutuldu anne,
Diz çöküp kýbleye ,son duamý yaparken nefesim kesildi,
Kuru topraða sen diye sarýldým anne.
Baharýmý bile henüz göremeden genç yaþýmda,
Þu canýmý vatana verdim ah anne.

Artýk ýssýz tepelerde daðlarýn gülüyüm,
Menekþesi ,papatyasýyým anne.
Kýpkýrmýzý açarým her bahar seni özlerken,
Yüreðinde sýzýmý duyup da ne olursun aðlama anne.
Vatan sevgisini bana öðreten sensin,
Yüreðime desen desen dokuyan sensin,
Ana gibi yar,vatan gibi diyar olmaz diyerek,
Þu gönlüme Türkiye sevdasýný ,
Kýrmýzý beyaz renklerle çizen de sensin.

Ah anam ,ah kara topraða döküldü kýpkýzýl kaným,
Göðsüme saplanan kurþunlardan ,acýdý caným,
Baþucumda ne seni ne de Ayþe’yi göremeyince,
Hasretinizden anne çýðlýklar attým,
Sesimi sana duyuramadýðýma yanarým anne.

Alýn yazým buymuþ ,böyle yazýlmýþ kaderim anne,
Þehadet þerbetini kana kana içtim ben anne,
Yandý ,yandý yüreðim kor ateþlerde,yandý be anne.

Gecenin kahpeliðinde pusuya yatmýþ hainler ,inlerinde
Ne Allah korkusu kalmýþ ,ne kul utancý,
Nefret kol geziyordu katil yüreklerinde anne.
Güneþ çok sýcaktý çöl ateþi gibi yakýyordu gün boyu,
Daðlar taþlar kavuruyordu yorgun ellerimizi ,
Ayaklarýmýzý anne.

Susuzluk bile kesememiþken takatimizi ,
Hain bombalarýn þarapnelleri parçaladý ,
Körpe bedenlerimizi anne.
Bir tek vatan aþký ,Türkiye sevgisi dindirdi acýlarýmýzý ,
Bir ölürsek bin doðarýz biz!
Bu vataný þimdi ben savunmazsam kim savunacak anne?
Beþikteki Ali’yi, Fatma’yý ben korumazsam kundaðýnda ,
Kim koruyacak?
Vatan topraðýna sinmiþ ayrýk otlarýný ben ayýklamazsam ,
Kökünden kim kazýyacak anne?
Bunca þehidin ruhlarýný kim baþý dik tutacak?
Þehadet yazgým diye ,sakýn aðlama anne.

Ömrümü verdim vatanýmýn uðruna ,
Bir ömrüm daha olsa yine verirdim,
Hainden hiç korkmadým ,asla korkmam da,
Göðsümü seve seve gerdim al bayraðýma ,
Ardýmdan aðlarsan anne ,gider aðrýma,
Geride kalan torunun emanetimdir sana,
Ahþap evimiz virane kalmasýn anne,
Gençliðimi yaþayamadan ölümü yaþadým ben ah anne.

Her Türk asker doðar ,asker ölür! derler ya ;
Künyemi yaramýn üstüne koysana anne,
Al bayraða sarýlý tabutumda beni tek baþýma sakýn býrakma,
Sensiz ben korkarým anne.

Kahramaným senin gözünde,
Þehidim hakkýn önünde,
Bedenim yine de çocuk be anne.
Bu ölümü bana nasýl yakýþtýrdýlar,
Hiç mi Allah’tan korkmadýlar?
O tetiðe þerefsizce nasýl bastýlar?
Müslüman Müslümana kurþun sýkar mý anne?
Ciðerim parça parça içimden söküldü anne.

Bin caným olsa da vatana helaldir anne,
Ölümden de kutsaldýr vatan,
Boþuna mý öldü þu þehit yatan?
Bu nifaký hançer gibi ,ülkemizin kalbine sapladýlar anne.

Kabrime al bayraðý erkenden asýn,
Gölgesinde huzurla uyurum anne,
Güneþim söndü artýk ,ömrüm aðardý,
Baþýmý alýp kabrime gideyim anne,
Seher vakti baþucumda bülbüller ,
Feryadý figan aðlasýn anne.

Son sözüm vatan saðolsun!
Þehitler ölmez ,vatan bölünmez! anne,
Artýk ulu peygamberim bekliyor beni ,þehit yurdunda,
Mustafa Kemal gülümsüyor yaný baþýmda,
Melekler ,sultanlar sýra sýra dizilmiþ ,cennet baðýnda,
Ben Hakkýn yanýna gidiyorum anne,
Ben Hakkýn yanýna gidiyorum anne.

OSMAN ÖZTÜRK..EYLÜL.2011
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: