YEŞİL GİRESUN

Giresun’un içinde bir pýnar akar,
Soðuktur sularý yüreðin donar,
Çeþmenin baþýnda yazmalý kýzlar,
Oy yeþil Giresun hasretim sana.

Giresun sahilinde mavi dalgalar,
Koynunda yüzüyor tahta kayýklar,
Sevdalý yüreðim seni sayýklar,
Yeþil Giresun’um vurgunum sana.

Fýndýk dallarýna yaðmur yaðarken,
Taþtan obalara sisler çökerken,
Hasretten gönlüme hüznün düþerken ,
Ah güzel Giresun vurgunum sana.

Yaykýn yapraðýna sildim yaþýmý,
Ana topraðýma döktüm acýmý,
Viran evimize vurdum baþýmý,
Diz çöküp önünde aðladým anam.

Ahþap evimizin ýþýðý sönmüþ,
Taflan aðaçlarý kuruyup ölmüþ,
Issýz kalmýþ köyüm,nicesi göçmüþ,
Yüreðim burkuldu aðladým anam.

Yeþilden maviye çaldý gözlerin,
Aklýmdan çýkmýyor hýrçýn sözlerin,
Yaylanýn soðuðunda dondu ellerin,
Oy yeþil Giresun hasretim sana.

Sen benim vataným ,sen benim daðým,
Gönlümde çaðlayan coþkun ýrmaðým,
Sende geçti ah þu gençlik çaðlarým,
Giresun hasretim vurgunum sana.

OSMAN ÖZTÜRK..EYLÜL..2011
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: