SES VER SOFYA!

SES VER SOFYA!

Sofya, gözlerime bak belki görürsün,
Matruþkalar açtýrtýn kalbim de,
Ateþ içti sözlerim, Kef’i tutlu kalem,
Bengüsu oldun sesinle sarayýma,
Gittiðinde palmiyelerde çürüdü umutlar,
Tacmahalin yýkýk, Ay’da gezindi krallýðým,
Ben inanmýþtým senin saflýðýna,

Sofya!
Þimdi hýçkýrýklarým satýlýk,
Neþem pazarda geziniyor,
Sen tacir, ben sinek valesi, kartlarým siyah,
Esme yüzüme rüzgârým kararsýz,
Ne olursun beni anla,

Sofya! Sesin neden buruk,
Tut ellerimi, estetiðin paletime hapsoldu,
Rokoko duvarýmda çýplak ayaklarým,
Üþüyorum Sofya!
Fanusumda kardan adamlar,
koridorda ölü davetler ve fon
panjurumda karanlýk çehreler,
Sofya çok yalnýzým...
Menekþeler kuru, kaldýrýmda sokak kedileri,

Gecenin ayazýnda ben bir pervaneyim,
Kanatlarým yandý Sofya! Uçmak istiyorum yanýna...
Cennetim de ýrmaklar sessiz,
Uðultusunda boðuldum sesinin,
Meltemim de oðlaklar doðurdum, belki seversin diye
Sofya! Heyhat, ben yakamoz gözlerinde dirildim,
Kaburgam uçurtma, iman tahtam yarýmmýþ sessizliðinde...
Gerdanýnda pembeliðim soldu,
Handen de gülüþler sahnesi telve,
Fallar diyarýnda yalanlar kolaymýþ,
Ses ver Sofya, ses ver benliðime...