Kınalı Kuzular

gülüþtendi ceviz yapraklarýna ay
kýrýlmýþ gündeliðe açýlmýþ güneþ
biçimli ölmüþe benziyordu gölgesi


ayrýlýk kokusu sinmiþ gökyüzüne
ayaklarým nerede kim bana seslendi
sabah olacak güneþ yine düþecek mi
içiboþ cevizin yanýndaki kurtlu dala da



anlattýklarýndan daha çok ellerime sustum
yorgunlukta özgürlük müydü neydi
ilk kez veda ediyordu kendine kendi



geceden önce varsaydým sabaha
belki kýrardým ayýn kabuðunu ortadan
belki kamyon kamyon taþýmazlardý anneme
gidilen yere kardeþlerim

Sosyal Medyada Paylaşın: