SENİ DÜŞÜNDÜKÇE
Seni düþündükçe tasalanýyorum
Seni düþündükçe gözlerimin feri kayboluyor,
Seni düþündükçe kendimi duvarlarýn içinde hissediyorum,
Seni düþündükçe yaþama olan umarsýzlýðým artýyor
Ve seni düþündükçe alaca bir karanlýk baþlýyor….
Boðuluyordum,
Sarsaklaþan beynimde kan, zifiri karanlýða bürünmüþtü..
Nabzým sürekli artýyordu,
Senin olmadýðýn belirsizliklerde…
Benim sýradan olmayan düþüncelerim
Böyle baþlýyordu…
Ah! Ummarsýz gülüm
Süklüm büklüm ettin beni
Þu karmakarýþýk diyarda meyus meyus bakan gözler doðurdun bende…
Yazýklar olsun
Adýna leylak bahçesi koyduðum zakkum çiçeði
Verdiðim tüm emeklere
Teni beyaz olmuþ bir isyan çekiyorum
Ta derinden..
Sana sövgüler mi yaðdýrsam
Bilmiyorum kii!
Aðlamaktan, sýzlamaktan ve isyan etmekten
Baþka ne kaldý,
Þu mecalsiz ruhumda…
Kendimle barýþýk yaþamayý unuttum artýk,
Aþkýnla sarhoþ olmuþ budala bedenim
Bu aðýrlýðý taþýmýyor belki de artýk…
Kendimi mavi burgaçlý bir denize býrakmanýn
Zamaný mý geldi acaba?
Hayýr öyle yapmayacam
Sana inat,
Bin defa ölsem bile
Yine dirim dirim ortaya çýkýp
Yaþamaktan zevk almasýný bileceðim…
Turan ETGÜL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.