keşke hiç büyümeseydim

keþke hiç büyümeseydim
...
keþke
hep oyuncaðým kucaðýmda kalsaydý
umutlarým gün be gün tükenmeseydi
keþke annemle babam ölmeseydi
beni koca bir boþluða atýpta gitmeselerdi
keþke hep oyuncaðým kucaðýmda kalsaydý
avuntularýn arasýnda
yalnýzlýðýn avuntusunda
ben gene çocukluðuma sýðýnýp
öylece büyümeden
yaþlarýmla birlikte
kalakalsaydým keþke

..
alev alev
içimde bir þeyler yanarken
bir telaþ kaplamýþken bu koca þehri
her þeyi yakýp
kendimi un ufak edip
keþke silebilseydim
yetiþkinlikteki kýrgýnlýklarýmý

keþke hiç büyümeseydim
annem yine kýzsaydý bana
yemek yedirmek için koþsaydý peþimde ardý sýra
ah çocukluðum
yeþermiþ umutlarýmýn çaðý
gözyaþlarýmýn arasýnda kalan tozlu kahrolmuþluðum
ah çocukluðum

keþke hiç büyümeseydim
oyuncaðým hep kucaðýmda kalsaydý
keþke annem yaný baþýmda olsaydý
sarýlsaydým
tüm korkularý bir kenara atýp
soluk soluða
korkmadan yaþasaydým

þimdi
elimde ne bir oyuncaðým
nede geçmiþten arda kalan anýlarým kaldý
sildim belleðimden neyim varsa

avuntular arasýnda yaþamak
kendini geçmiþle var etmeye çalýþmak
içimi yýllardýr çok kanattý

ah ah
keþke hiç büyümeseydim
bu yýkýk
bu bitmiþ dünyamda
keþke hep çocuk olarak kalsaydým


Sosyal Medyada Paylaşın: