aşk közü

bir gardiyanýn büyüttüðü çiçeðin
buðusunda serpilen
intiharlarýmýn daraðaçlarýný
topluyorum kançanaðýnda
isyaný yoðuruyor uykularým
kirli beyaz gölgeler uzuyor
kuytuya sýkýþmýþ gecenin dizlerinde





yaðmurda çýrpýnan serçe misali
ak ayýn ýþýðýnda
aþk düþlerimin közüne isyanýmý “k(atýp)”
kavruluyorum
külde seviþler
yansýyor yazgýma





ben de “uçurumlarý besliyorum düþmek için”
buz parçalarýna basarak ilerlerken
önce çocukluðum ölüyor
cehennem büyüyor
gözbebeklerimde





sýzýyor ufkuma
çürümüþ
kokuþmuþ
isterik bir efkâr
aþký ekmeyi bilmeyen beceriksizliðim
yitik güller soluyor gökkuþaðýmda









yine eþiðimde bir akþamüstü
yine gökyüzü maviyi çalýyor esrik yüzümde
yine göçük altýnda ki kalbime
“þekspir”in aþk soneleri damlýyor





gözlerim
yaðmurda ölen kuþlar için aðlama










Saygýdeðer seçici kuruluna ve çok sevgili edebiyat defteri ailleme sonsuz teþekkür ediyorum.Dilerim ki þiir tutkusu hep gölgemiz olsun.









gönül gençyýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: