“çal sevgili saat gel sevgili gece ben kalýyorum günler gidiyor sessizce”
durgun bir “çakýl taþý” içim yeþim rengi uykulardan uzak mahmur bir salânýn dingin dizlerinde ürkek bulutlarýn kýzgýn çehresini seyrediyorum yüzünde artýk uðultulu kanat çýrpýnýþlarý sesin
bir avuç kül atýyorum kekeme geçmiþimizin gözlerine “üç ayaklý bir daraðacýnda” boðuyorum bozbulanýk sevi sözcüklerini
biçimsiz duygularýma set ören parmaklarým tek tek kýrýyor aþkýmýzýn yemyeþil dallarýný bir iki güvercin gönlümden kopup dolanýyor puslu sarmaþýklara
aþka giden adýmlarýn küçük
birbirimizi iten zalim devler var düþlerimizde loþ bir kederin “alýþýk kýyýlarýna” dalarken gamlý dokunuþlar demleniyor içimde
“git uzak akþamda daðýt kendini” güz yorgunu uykularým bana kalsýn artýk
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.