balkonlarda yaz sonu burukluðu da bitti kuþlar hâlâ mütevaziler yoksunuz kendimizden kaybetmeyi öðrenmeye çalýþýyoruz ilk ve son kazancýmýz olacak ölüm...
tatil sabahlarýnda topraða vuran güneþ yabancý bir þehrin gölgeli binalarýný izlemek uzak iklimlerde son anýmýza hazýrlanan tebessüm yaðmur sularýnda üþüyene kadar çocukça çöp yüzdürmek sen deðil ki hiçbiri...
geç saatlerde erken terk et beni erken saatlerde geç terk edeceðine...
akþam öyle bir çöktü ki sanki bütün bir kente deðil de sadece bana...
bulunamayacak kaybý aramaktýr þiir söyleyecek her þeyin bittiði an bilinemeyen bir þeyin hariçliðiyle ve son nefeste dinmeyecek meraklarý önceden yazmaktýr...
ayrýlýk bir bulvar öðle sonrasý gibi kalabalýk gölgeli acýyý en sessiz ve en derinden ikindileri uzun yollu yaþýyorum ey yeryüzünün tüm bulvarlarý gölge etmeyin kestirmeden gideyim yokluða ikilemsiz...
zaman kýsa bir aradýr düþünürken güzelliðini ömrü bilen mi var?...
benden sonra tufan demem sen olsan karþýmda günlerden pazar olsa...
seni düþünmelerimin ömrüme sýðmayanlarýný þiirlere yedekliyorum þiirim ömrümden uzun...
þiir yazmýyorum aslýnda kýyametimi paylaþýyorum en azýndan paylaþýyorum ...
þiir sonrasý görece ara ve rahattýr uykuda gece gibi güya uzun...
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.