Ýçinde sýla hasreti tutuþtu daha gitmeden. Biliyordu nasýl hayal kýrýklýklarý var sýrada. Boðazýnda yumrularla, dudaðýný kemirerek tuttu yolunu. Mor menekþelerin kokusunu yüklendi sýrtýna. Baþak tarlalarýndaki kuþlarýn sesini kaydetti hafýzasýna. Yüreðini býraktý anasýnýn ardýndan döktüðü bir tasa suya. Gitmeliydi elbet, kaçamazdý böyle, Adýna neler yazýlýrdý kim bilir dönseydi ana kucaðýna. Dayak izi silinirdi de; Ya namus lekesi…
Kurtulacaktý artýk babasýndan da, O kocasý olacak, baba yaþýtý adamdan da. Beþ ineðe satýlmýþlýðýna mý yansaydý, Ardýndan günlerce dayak yiyecek anasýna mý? Gitmeliydi bir seher vakti, Tan aðarmadan daha, kaçmýþ olmalýydý. Sarýlýrken son kez kokusunu aldý anasýnýn. Doyamadý elbet bir kez, bir kez daha. Bir tutam saçýný aldý anacýðýnýn, bir de yemenisini. Kardeþlerine bile görünmeden kaçtý biçare.
Son kez baktý kýr çiçekleriyle örtülü, Mazisinin koþuþturduðu ovalara. Ardýndan neler söylenecekti kim bilir. Adýný kimlerle yakýþtýracaklardý. Bir sevdiði bile olmamýþtý oysa. On üçünde bir çocuk ne anlardý sevdadan. Gelin etti babasý onu güya. Beþ süt ineðine verdi, askerlik arkadaþýna. Üç kumanýn üstüne dördüncü gitti Aybala.
Gizliden okulun arkalarýný dolandý hep. Belki üç beþ söz çarpar diye kulaðýna. Kararýný verdiðinde, gidip anlattý anasýna. Ha öyle ölmüþüm, ha istediðim uðurda. Anasý büzdü dudaðýný, kabullendi sonra. “Kurtar kendini dedi Kaç git Aybala”
Belki çözüm deðildi ama ilk kez isyan etti. Artýk “ben oldum” dedi, asi yaným ayakta. Kaçtý bu kez her þeyden korkusuzca. Ölümü göze aldý, kendi olmak uðruna, Tüm her þeye hazýrdý, o zoru baþarmýþtý. Tuttu gurbet yolunu, insan olmak adýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.