- kalan -

I.


- yüregimdeki derinligin,
fersah alti soluksuzlugum $imdi...

tüm gizini yitirmi$ sende kaldigini sandiklarim
$arapnel parcalari gibi sacilmi$
her yanimi cizmi$, kanatmi$sin.
artik
ar$inladigim sokaklarda ciplakligim ayak alti
ne kadar gözya$im varsa kaldirimlarda, hepsi yasli...


II.


- yoksul bir kentim, eski bir türküyüm acilara siginak...


elimde eski bir baglama, duttan oyma
severdin sen bilirim benden cok
ellerinin izi, terin, her yanina i$li.
sensiz bam teli titriyor
tezenem gövdesine degdikce aci caliyor
ve tüm bas baritonlar tizde cikiyor...



III.

- sen ucurumlar koyarken özlemlerine bir gülün
parmak uclarima batan dikenlerin zehir salar damarlarimda dola$an kana...


bu gece tutu$an vakte bir avuc kül daha attim
senden kalan son misralik aciyla.
yoklugunda dilime zilgit ettigim
binlerce klamin kokusunu sindirdim yüregime.
zár figan olan geceyi uyardim
alnindan öptüm sabahi ü$üye ü$üye...

ellerim titriyor ellerim...

yüzünü sevemeyen ellerim var benim
sana yasakli,
tenine degmeyen ayaklarim buz kesmi$
özlemden etim kemigim sizliyor...

yalanci bir sevinci son resmine ili$tirdim
ellim cercevede maphus
zihnim kokunu hatirlamakla hükümlü...
özemlerde revan icinde birakan
kulaklarimdaki tek sessin...

ve gene yarim kalan bir $iirde
son hecesin...


e.a.
Sosyal Medyada Paylaşın: