MEVLANACA SUSTUM SUSTUM SUSMUŞUM

MEVLANACA SUSTUM SUSTUM SUSMUÞUM

Dünü dünde býraktým, sustum sustum susmuþum.
Dil sustu ruhum sustu, þaþkýn þaþkýn pusmuþum.

Ne gelen var ne giden, tamu kenarýndayým,
Sanki sessiz sedasýz, güllerin baðrýndayým.

Çokluklar yokluklara, hiçlerin içindeyim,
Aþktan çýkan þafaðýn, izlerin dilindeyim.

Maþukun naðmeleri, ocaðýna düþünce,
Bir ay doðar semadan, o muradý yükünce.

Her adýmda koþturur, açýsý tatlýsýyla,
Aþkýndandýr aþkýndan, kavuþur atlýsýyla.

Harput’i Tayyar ruhu yüce dergâhýn piri,
Nefesi nefes olur bakar diriden diri.

Nur üstüne nurdur o, ýþýðý parlak olur,
Ne dost kalýr ne düþman, cemali berrak olur.

Þimdi yeniden yeni, gözlere dem salmalý,
Kudret yokluk yurdunda, caný verip dalmalý.

Nur Muhammed emrini, sevinçle eklemeli,
Mücaz dil sofrasýnda, nasibi beklemeli.



Sosyal Medyada Paylaşın: