Bir serçe atikliðiyle kapmalýydým
yere serpilen küçücük mutluluk kýrýntýlarýný
ah o güvercinler! yaþlý ve hayli geçkinler
ah o güvercinler! bana tek bir kýrýntý bile býrakmadýlar…
yarýnlarýmýn önünü iliklediler
hoþ zaten birkaç beden küçüktü, yarýnlarýma giydirilenler
o zamanýn bugünü, bugünün dününe beni hapis ettiler…
düþlerime, düþüncelerime sis getirdiler
gözlerim alýþtý puslu havlara da, yüreðim bazen yanmakta
önünü göremeyen bir araba gibi ruhum, oradan oraya savrulmakta…
asiyim bu gece!
tabancamý “isyan” ile dolduracaðým
ilk “isyan”ý bu geceye sýkacaðým
bir “isyan”da umutlarýma, düþlerime, düþüncelerime
firar etsinler artýk, rahata ersinler diye…