Kavuþsak da, Kavuþmasak da ben, Ey sevgili Yýllar önce kaybettim seni. Daðlara ormanlara anlattým, sevdiðimi derdimi Bir tek onlar anladý derdimden, Ben anlattýkça, onlar teselli etti beni. Ve esen yelden uçan kuþlardan sordum Senden gelecek haberi Ey sevgili..
Ey sevgili! Daðlarýn sevgisi ormanlarýn sevgisi doldurdu Senin yerine Yüreðimdeki kanayan yeri… Ve ben, senin yerine koydum. Ormanlardaki her bir aðacý ve her fidaný… / Sevdim. Saçlarýný okþar gibi okþadým yeþil dallarý Senin haberin yok Ey sevgili..
Ey sevgili.. Su içtiðim pýnarlarda gördüm, Senin yüzlerini.. Ve sonra seni kokladým, kýrlardaki kýr çiçeklerinden Kelebekler ve arýlar kýskandý beni Daðlarýn püfür, püfür esen yelleri kýskandý Görenler kýskandý Beni ey sevgili…
A.Yüksel Þanlý er 15.Ekim 2011-10-15 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.