Bize ait olmayan, bizden öte bir aþk’ta
Yýllar yýlý saklandýk , yaslýdýr gönül sýzým.
Tarifsiz hüzünleri tadarken ulvi köþkte,
Böyle gelmiþ gidecek, ne yapsýn sâdýk naz’ým,
Hicranlarý ayýrýp silmedi alýn yazým.
Yorulmuþ adýmýyla gölgemin mahzun yaný,
Þehreder yüreðimde en kýymetli piyade.
Savurur temelimden derinden sarsar can’ý,
Nazenin boynu bükük, aciz benden ziyade,
Beyhude uðraþýr da zaman koyamaz vade.
Boy verirken düþlerim varlýðým sana mahkum.
Ferahýyla esirger hükme giydirmez imkan.
Yürekte ince maraz dökerken kadere kum,
Azaltýr mý sevgini ? Farketmez hiç bir mekan,
Sabrýna teslim olmuþ, karara kilitli an.
Güne teslim sabaha geceden hasret inmiþ,
Zerkederken þevkini tan’ý etmiþ gözardý.
Bir telaþ, bin ah ile sukût gölgeye sinmiþ.
Tesbih eden nefese özlem hicraný sardý,
Biçerken astarýný vakt-i ömrüm sarardý.
Bir yaným isyandayken, tahtýma olmuþ mertek,
Uzanýrken huzura, günaha verdim diyet,
Sökülsün heveslerim, hayalin durur bir tek.
Hicâbýn eþiðine yüz sürmüþ teslimiyet,
Sýzlar serdiðim sine , çekilirse el-etek.
Vazgeçmek yakýþýr mý ? Söze düþmüþse niyet.
Nezahat YILDIZ KAYA