git(me)

sana ne kadar git desemde sen (git)me..
içimde kýrgýnlýðým kadar sevgim de var
gecenin karanlýðý karabasan gibi çöker yokluðunda
oysa sen seversin yanlýzlýðý, karanlýklarý
umutlarým yýldýzlar gibi kayar gider boþluklarda
yanaklarýmdan kayan göz yaþlarým misali
gerçekten bilir misin sen? aþký, sevdayý.
gözlerin denizler kadar masum bakarken gözlerime
içindeki bu hýrçýnlýk, kin, nedir bu vesvese ?
aklýmdaki çözüm bulamayan tek soru sensin
ne denklemin var nede çözümün
çýkmaz biryolda ilerlemeye çalýþan bedevi gibiyim
nereye düþeceði belli olmayan bir kar tanesi
baslangýcý olan ama son bulamayan bir yol
çok mu uzun çok mu kýsa bilemediðim
ölümle yasam arasýnda ince bir çizgideyim
yasen ? koordinatlarý olmayan bir gemi
sen duygularý olmayan bir kasýrga
ya ben, özgürlüðü elninden alýnmýþ bir mahküm
ben ,beþ duyuya baþ kaldýrmýþ
ben mi yýllar gecsede hala yana bir ateþ
o dediklerim hepsi ben
seni seven düþünen özleyen yine ben..






hayat keþke cümleler gibi olsa insan istediðinde ara (,) istediðinde son (.)verebilse yaþamýna ,düþüncelerine.

hayatt ((...)) sonu belli olmayan bir yol


hepp üç nokta...
Sosyal Medyada Paylaşın: