DİNLE SEVGİLİ;

Yokluðunun kaçýncý günü bilmiyorurum
Ýçimde kaþarlanmýþ terk edilmiþ duygularým
Hangi tren çýðlýklarla götürdü sen benden
Hangi kahpe rüzgar kopardý seni dalýmdan
Hasadý, sonbaharý yasýyorum sensiz
Yanlýzým þimdi üþüyorum sevgili
Karanlýktan ansýzýn bir ýþýk doðar ya;
Ýþte o misali bekliyorum hala seni
Her adýmda, herþarkýda, her bakýþta sen
Uzaklardasýn, kiminle, nerelerdesin bilmem sevgili
Ne kadar mutlusun dediklerinde ;
’Uyuz bir itin kasýðýndaki pire kadar mutluyum...
Ve baþýný çöpe soktuðu için,
Kýçý açýkta kalan bir kedi kadar tetikteyim’
Ve þimdi ben aynen öyleyim sevgili .
Ýnsan aþklarý þarkýlarda , filmlerde deðil:
Ýnsan aþklarý içinde yaþamalý
Biliyorum düþünmüyorsun bile þu an beni
Prangalar vurulmusken duygumarýma
Yaþamak, sevmek elde deðil sevgili
Senden tek istediðim unutma beni
Ýnsan ölmekten deðil!
Unutulmaktan korkar
Gidiyorum nereye diye sorma bilmiyorum
Sadece gidiyorum.
Hoþcakal ! hep olduðu gibi sen gül sana deðer sevgili.


Sosyal Medyada Paylaşın: