Evden çýktým Yürüdüm Sokaðý geçtim Caddeye vardým Bir minibüs durdu Bindim Minibüsün içi insan dolu Kendimi hiç bukadar Eþit hissetmemiþtim Gedeceði yere gittim Herkes gibi bende indim Artýk eþit deðildim Þöyle bir kafamý cevirdim Saðým deniz Solum yokuþ Solum hep diktir biraz Uzaktan kýþkýrtýcý bir yosun kokusu Diðer pis kokularýn arasýndan Davetkâr çaðýrýyor beni Dedim ki yokuþ bekler Önce bir deniz havasý çekeyim Gözlerim deniz mavisi sevsin Aþtým bariyerleri, Minibüs duraklarýný Otobüs duraklarýný Kaldýrýmlarý Ucuz büfeleri Buram, buram yosun Kýþ kýrdýkça, kýþ kýrýyorum Saðým deniz biliyorum Bitmek bilmedi aþtýklarým Seyyar satýcýlarý geçtim Motorcularý geçtim Ucuz çay bahçeleri Belediye pazarý Ve Deniz, mavi, güzel deniz Kýzdý bana Çok beklettin dedi Kim bilir ne çok zaman geçti Ay çýkmýþ, sular yükselmiþ Güzel mavi deniz Gelmiþ, gitmiþ, beklemiþ Ah, sað yaným Bir deniz mavisine onca yol çektim Ýstanbul un köyü Þimdi kadýlýk et biraz Ben mi geç kaldým, sen mi beklettin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.