Sen mutfaktaydýn Ben gazete okuyordum Çayýmdan bir yudum aldým Baktým, sen hala ordasýn Dedimki sana, biz evlensek Bana kurabiye yaparmýsýn Herþeyi yaparým dedin Çokmu seviyorsun kurabiyeyi Ne güzel söyledin Oysa ne mutfak vardý ortada Ne gazete, ne de bir bardak çay Ben bardaðýn öteki yüzündeyim Ah sevgilim, unutmaki, beni Görebildiðin kadar seversin Bizden söz ederken ben Sen zaten kurabiyeydin Þimdi kafan karýþýk Aklýn beyaz bulutlar gibi daðanýk Olabilir, bu herkesin baþýna gelebilir Bir melekte olsan sen Meleðin yalnýz aklý karýþýr Ucu yanýk bir türkünün Neresinden baþlarsan baþla Melodisi hep ayný gibidir Aþk kendini hissettirir Yani sevgilim anlayacaðýn Ýnsan iki aþk arasýnda kalmaz Ýki tercih arasýna sýkýþýr Aðustos böceði gibi yani Ve karýnca elbette Biri aþkýný yaþar
Diðeri tercihini
Birinin karný doyar Öbürünün kalbi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.