Þimdi bir yelkenli gibiyim Gözlerinin mavisindeyim mesela Aðlarsan düþerim, sakýn üzülme Bir yol var, biliyorum Kapama gözlerini Aklýna düþmenin eþiðindeyim Benim için az uyu bugece Takýldým kirpiklerine Birazdan kurtulup Seni gülümsetecek Yüzünde aptal bir ifadenin Nedeni ve habercisi olacaðým, aþkým Kalbine bir dudak payý uzaktayým Üzülme sakýn, burdayým Hani dokunursun kemanýn tellerine O gergin, sýmsýký, kopacakmýþ gibi teller Hiç ummadýðýn bir týný çýkarýr Beni çaðýrýr, doldurur içimin beyazýna Sanýrsýnki keman, kemanlýðýný yapar Oysa senin parmaklarýn, okþayan yanaðýndýr Bana üflediðin, ben gözlerinin mavisinde Þeb in karanlýðýnda dudaðýndaki nemim Býrak, yalnýzca seveyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.