Zamaný Zaferleyen Bir Hafifleme
Dün sýfatsýz bir gölgeydi
Bakir ve el deðmemiþ bir gün olmazdan önce
Bir tahayyülün eteklerinde dolaþan
Bugün günlerden bir gün
Aynalardan çýkýp geleni içine buyur eden
Sýmsýký bir yalnýzlýk
Kavanozdaki þekerlemelerin yanýna iliþen
Yarýn iliklenmemiþ bir düðmenin
Boþ ve intizardaki iliði
Havsalasýnda ne bir matemin gözyaþlarý
Ne de gökkuþaðýndan saðýlmýþ bir kelebeðin kanatlarý var
Dün bugün yarýn derken
Ölüp dirilen bir umutlayýz sürekli
Kimileri bir mukadderetý yaþadýðýný söylerken
Asýloðlanlar kendi muratlarýný resmetmekte
Haydi çoðalalým güneþin ýþýklarýnca
Diyen çýðlýklý çocuklarýn
Meneviþlerinde birikmekte
Hazýrda bir þey yok
Varsa da söylenmez bir sýr
Gibi göðüs kafesinde tutan þair
Bir iþaret meleðinin görkeminden çýkýp
Durmaksýzýn kendini aramakta
Dur ey mutluluk
Dur bu mevsimin en ortasýnda
Dünü umutlayýp berkitenle
Yarýný söylenen adamýn duduklarýnda
Fýsýldan
Dilinde kelimeleri infilak eden
Bu beni de say
Ben ki aðýr aksak seveceðim bir hayatýn
Her gün yeni baþýndayýmdýr
Ve göðün güneþlerinden saðýlacak
Zaman sütünün
Yaðý kaymaðýyýmdýr