Bir cinnet eþiðinde kaldý cümle alemin bakýþlarý.
Ellerimden ötesi yalan dediðim diyarlarda,
Adýmýn adýmýma denk geldiði akþamlarda yazdým
Deliliðimin ince kinayeler saklayan notlarýný…
En kötü zamanýnda mevsimin,
Pis bir gökyüzüne hapsolmuþ yalnýzlýðý yaðdýrdým gün görmemiþ bulutlara.
Þimdi anlamsýzlaþtýrýlan saçma sapan aþklarýn
Bilinmez denklemlerini denkleþtiriyorum alnýma yapýþtýrýlan yaftaya.
Sokaklar
Ýhtiyar köpekler
Meczup hikâye adamlarý
Ve evinde dayak yiyen kadýnlarýn yoksunluðuyla yoðuruyorum baþkaldýrýmý.
Susuyorum.
Aslýnda istemsiz dökülen sözcükler gibi patavatsýz olabilirim hayatýnýzda.
Düþünmeden ve irdelemeden yaþarken
En büyük gösterimi yapabilirim kalan akýl kýrýntýsýnýn uçurumunda
Geri zekâlýlarýn bile anlayabileceði kadar basit bir hikâye yazabilirim
Çýrýlçýplak kalabilirim en suskun zamanýnda
Ölebilirim tanrýnýn avuçlarýnda
Çýkabilirim kerevitlerine o unutulmak bilmeyen masallarýn sonunda
Yeniden doðabilirim
Ve yaþlanabilirim bir kulübenin sallanan koltuðunda.
Zihnimin oynadýðý bu isimsiz oyunda
Sen
Ben
Diðerleri
Hep bir adým önde olanlar ve arkada kalanlar
Þanslýlar ve tanrýnýn gölgesinde kalanlar
Üzgünüm;
Benim ezber yeteneðim yok artýk
Hayatýmýn ortasýnda ruhumu ikmale býraktýlar…
Bir bir intihar edecek aklýmýn kýyýsýnda kalan hatýralar.
Bu sonbahar fena
Bu sonbahar yýkým
Bu sonbahar afet
Ne de olsa tüm tanrýlar gözden çýkardýlar.
Eþkýya bir anlatým zihnimizde kalan,
Þehvetli
Þefkatli
Izdýraplý
Hastalýklý bir düþünce beynime hapsolan…
Köþe baþýnda biriktirilen çöpler gibi;
Gelip karnýmý deþeleyecek aç sokak kedilerini bekliyorum.
Ekim’2011 Aydýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.