Ölüm və mən

Ölüm və mən

Durub hey danýþdýlar, -
Onu yemə ölərsən,
Bunu demə ölərsən!
Sanki hey yarýþdýlar, -
Onu içmə ölərsən,
Burdan keçmə ölərsən!
Axý, nədir bu – ölüm,
Acizmi burda elm?
Yürüdüm ona doðru,
Yarýldý vaxtýn baðrý.
Gördüm onu uzaqdan,
Seçilmirdi sazaqdan.
Amma yaxýnlaþanda
Bulud girdi araya.
Sanki mələkləriydi
Qədəm basan buraya.
Keçdim qarýþcaq ara,
Buludu yara-yara.
Amma yoxuydu ölüm,
Boþa çýxmýþdý əlim.
Demə hisslər coþanda,
Mən buludu aþanda,
Ölüm də bir yol seçib,
Buludun altdan keçib.
Beləcə mən o üzə,
Ölüm bu taya düþdü.
Var olanýn sevgisi
Xəyali paya düþdü.

Elbəyi CƏLALOÐLU




Sosyal Medyada Paylaşın: