Nilgün Marmara’ya
/boncuklarýný asýyordu atlasýn daraðacýna
kuðularýnýn beyazýný giyinen kadýn!/
dilinin ucuna lapa lapa yaðarken
soluk benizli kýrlangýçlar
vazgeçiþin þehadetinde
þiirini þeddeledi aðlak süvariler!
derme çatma gülüþünün çatýsýna
þems gölgeli aðrýlarý sürüp
örttü bakýþlarýný yaþama Marmara!
çaresizliðin çehresinde devinirken fýsýltýlar
meneviþler küsüyordu yarýna
oysa gamzelerindeydi ömrü!
oysa…
âh harlý üþümelerin
kaneviçe iþlemeli miladý!
tutsaydýn ipek dokumalý mavi ufuklardan
yaþam ýslaktý
yaþam çaylaktý
ama!...
/ölümün çýplak dudaðýndaydý karýncalar
manolya kokulu düþünde kanarken kadýn!/
Mehtap Altan
Ekim2011