Yandan çarklý dil vapuru, dip dalgalý liman ister;
Kaptaný rota cambazý, anlamasý zaman ister...
Kor istimde yürek soyar, postu güverteye yayar,
Aðzýný bacaya dayar, nargilesi, duman ister...
Özden balký dere dere, çeker bayraðý göndere,
Acun ruhuna cendere, Calap’tan asuman ister...
Zorda þaþmaz pusulasý, iç içe gönül zulasý;
Öyleyken ledün Mollasý, Ýrem atlas tuman ister...
Atýný denize çapar, rüzgârýndan esin kapar,
Kuyruðunu topuz yapar, yelesinden keman ister...
Damlasý birliði solur, kavim-gardaþ umman olur,
Canýnda cananý bulur, ar bulaktan eman ister...
Aþk’ýna minnet vefasý, toy-dernek vuslat sefasý;
Nefsine cinnet cefasý, düþmanýný yaman ister...
Olumlar tüm umudunu, kýrar önderlik putunu,
Pay pençe böler "kut"unu, paydasýna îman ister...
Kan revan çýkar düzlüðe, dirlik üfürür sözlüðe,
Güvenmez bunlu gözlüðe, hedefi tastamam ister...
Tin-derya tutar da maya, açýlýr dostu kuçmaya,
Ölmeden varýr uçmaða, salasýna Ýmam ister...
Dalar evren-dil odaða, kök salar toprak dudaða,
Ok’u teyemmüm sadaða, þeytanýna hamam ister...
Çarkýnýn izi kinaye, her döngüsü bin hikaye,
Ham ervah der, madem öyle, çala dümen roman ister...
Çile basýnç yük azlanýr, yar ayazýnda buzlanýr,
Salt gözyaþýyla tuzlanýr, pastýrmasý, çemen ister...
Sýla sitemini duymaz, ölse de yasýný yaymaz,
Bilge can gülüne kýymaz, imbiðine kömen ister...
YUSUF BÝLGE