ZAMAN
Karanlýklarý delen bir ýþýk huzmesi
Geçmiþten geleceðe doðru yol alýr.
Etrafýna savrulmuþ
Binlerce yýldýz tanesi;
Her birinde baþka hatýra
Bir baþka tanýdýk yüz kalýr.
AKIL VE DÜNYA
Akýl almaz, akýlsýzca iþleri.
Bilmem ki dünya nasýl almýþ,
Bunca akýlsýz kiþileri.
SON UYKU
Bir örtü serilir ki, taþ yatakta, üstümüze
Arasýnda türlü türlü canlýlar gezer.
Yýllarýn yorgunluðunu çýkartan
Bu son uykuda,
Ya kimseler geçmez yakýnýndan,
Uyandýrmamak için;
Ya da sessiz sedasýz,
Boynu bükük geçer.