ZOR

Kalmak mý zor yoksa gitmek mi
Senin için geldiðim bu þehirde
Yalnýz baþýma gezmek mi
Ya da her göz kýrpýþýmda
Açana dek özlemek mi
Bilemiyorum
Çok bilinmeyenli bir denklem
Sen verilmeyince
Çözemiyorum
Bildiðim tek þey
Sensizliðin her türlüsü zor be
Hatta bana sorarsan eðer
Sensizlikle zor ayný kelime
Öyle zor geliyor ki bu sensizlik
Fýrtýnalar koparýyor içimde
Ordan oraya savuruyor beni
Sana uzattýkça ellerimi
Yakalayýp zincirliyor
Dudaklarýmda mühür
Ayaðýmda prangalar
Diz çöken ruhumu
Karanlýk bir mahzene kilitliyor
Bir yaðmur bastýrýyor sonra
Bardaktan boþanýrcasýna
Sanki gökyüzündeki bulutlar mahzene iniyor
Beni almak için
Adýný haykýran sessiz çýðlýklarým
Nefesimi kesiyor
"Gitme" diyen yaþlý gözler eþliðinde
Ve görmeni hiç mi hiç istemediðim
Acýnasý halimle
Neþeli bir þarký söylüyorum mahsuscuktan
Beni hep öyle ansýn diye hafýzan
Ve mutsuzluðum bulaþmasýn sana
Üzülmeyesin
Batarken bir gemi gibi bedenim
Yüreðimde sensizlik bileniyor
Kimbilir hangi þehrin dilencisi ruhum
Ümidin tükendiði yerde el açmýþ
Bir can dileniyor

Sosyal Medyada Paylaşın: