Herkes Ýçinde Çocuk var bilir, Lakin Ýlginç ve gerçek olan Kendisidir o hiç büyümeyen yitik.
Kaldýr baþýný Ayýn secdesini gör, Dumanlar çoðaldý bak Alev gerek, at kendini Rabbin ateþini yak artýk...
Boþluklara süzülen Anka gibi uçup gelirken, Sessizliðin derinliðinden Kor ateþe atýlan Islak yüreklerin kokusu,
Yaradan’ýný tek bildiðin gibi Aþký da öyle tek bil artýk… Peþin öde Mutlak yolculuðun bedelini, Aðýr gelmez meraklanma Zerreden de öte hiç oldun mu, ödedin bil artýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alsancak Kenan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.