Çekiþir Ýkili, Ýlkin yenilir Biri, sonra yener Diðeri. Güneþ yakar Kayalarý, yalar bu Kýzgýnlýðý, taþýr Kýyýlara Rüzgar, Kýzgýn Çeliðe Su verir bir Þamar çarpýnca Denizin Yüzüne Çanakkale.
Bu Yel rendeler, kýrýþýr Denizin Yüzü. Üçe katlanýr Çeliþki; Akýntý alttan iter, Rüzgar üstte tepinir, Ege Dýþta, Marmara Ýçte direnir, Uç verir bir Baþkaldýrý "Narin-ince-beyaz Köpükler" halinde, Yönü Belirsiz, Hýzý Kararsýz Dalgacýklar çýrpýnýr-çarpar büyük-koyu-mavi Dalgalara ve yener Marmara.
Kafiyeli-Deðiþken-Çaresiz bir Karasýzlýðýn Sýzý’sýdýr bu, duyulur Satýr-Satýr, duyulur Ýç Çekiþi Homer’in; "Mitolojik Tanrý, Ölen Doða, Öldüren Ýnsan, Ölümsüz Kahraman" olarak Destan Truva’da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.