Kýz sende depreþip duruyor, çapkýnca bir cilve
Gel otur da yanýbaþýma, dert nedir ki söyle
Dupduru gözlerde his saklý, sýðmaz ki her eve
Gel de çömel gönül selime, dokun bal buseyle
Kara Baht telline dokunma, istemince seve
Ahu gözlüm, gönülde ay’ým, dönde bir bak isme
Hýrsýnýn dalýndan in zaten, kalpten fýkarayým
Dalma saniyelik hevese, her duruþta küsme
Tutuver þevkle elimden ki, narýn da yanayým
Kara Baht telline dokunma, kanmayým her cisme
Kulun olan bu miskin yürek, Ya Rab sensiz neyler
Nefis bir bardak suya koþar, yön deryadan þaþar
Duygular saniyelik yaþar, zatlar günah peyler
Düþünmez kul lokma da hakký, hep biçimsiz yaþar
Kara Baht telline dokunma, sevap ister beyler
Duygu kabartýp durur hissi, içten közün batar
Gelde yetiþ garip sevgime, yutuyor yangýným
Kul köleliði kula yokken, topraða can akar
Gelde sok içime baharý, inan çok yýlgýným
Kara Baht telline dokunma, içinde aþk yatar
Gönlüm deli dolu bilmece, acý’m nar da hece
Koþtum varlýðýna istemce, sol yaným dolmadý
Ýnan hicran artýk eðlence, kalb’i yakan ece
Vuslat tahtý kurulmadýkça, aþkta yer kalmadý
Kara Baht telline dokunma, çökmesin kara gece...
(11.10.2011)AZAP…
DOST YÜREÐÝ:
Ýnsanýn hüznünü daðýtan nice bileþenler
kaybolurlar güneþin vedasýyla.
Kimi gayet sabýrsýzdýr,
gülen yüzlerle gider yuvasýna,
kimi mecburendir çelenin deryasýnda.
Kibrit kutusuna hapsetmeli
her yerin kendine has elemini.
Yoksa;
bir birine karýþýr mevsimler.
Þahsa özelde kalmalý bazý yangýnlar,
hayatý zehir etmenin
kime, ne faydasý var!
Akla gelen baþa gelir derler,
hayallerin ufkunda gezinirken
tebessüm etmeli en güzel düþünceler…Ahmet BOZTAÞ
Kara gece çökmeden gündüz uyanmaz.
Seherde aðlayan bülbül þakýmaz
Güneþ doðmaz ýþýtmaz.
Somurtur açmaz.
Kara gece çökmeden insanlar aymaz.
Ýllaki çökmesi lazým......................ÝSMAÝL SÜKLÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!