1.
Hep cûþ haller vurur, dostum seni hepten açýða
Tüm târümar duruþun, resmediyor bana periþanlýðýný
Encâm’ýn sonun da gösterir, düþüþte olduðun bu son durumu
Enkazlarýn kalýntýsý çürük, doðrul doðrula bilecek misin sanki?
Cevaz arýyan yüreðin, sabrýn sonunda çýrpýnýr, geç kalýnmýþ bir durumda
El’in oðludur bu
Þevk’i belin girmiþ bedene, kan içinde kývrandýrýp da durur
Sesleri, gariplere vurur
Nevk’ i dilin senide, beni de bitirir
Mevk’i zell olan o yüreðine kim ki, aldanýþta kanar
Yanlýþ yapandan ve yanlýþ adým atandan kop, hiç de durma
Onlar ki mey’in içinde, er veya geç zaten boðulurlar
Nûþ’ün içine batýkta, oldukça gönül
Bir küçücük peymâne’in içine sýðandan, daha ne beklenir
Hakk’ýn âb’ýn da yýkanmadýkça, geçmiþ hayatýn
Duru bir su gibi hâmuþ olup, düþünceler içinde doðrularýn içine akmadýkça
Bîhuþ halde kalýnca yürek, neye niçin ki keramet
Hûþ içinde beyinlere, tümüyle bir sýhhat gerek
Düþmedikçe nigâh’ýn güzelliði içine ömür
Karanlýklar vicdanlarý kaplar, bir gün gelir ölür
Bigâh zamanlarda gelen saadet neye yarar ki, ömrün derdine yaramadýkça
Ülfet’i sarmýþ olmayýnca, insanlýða bir bütünlük içinde
Kavuþamaz ki, Lûtfet’e yürek
Uþþak olunmaz gönüller, soðukluklar içinde
Hüzzâm’a dönüþür, bütünüyle biter hayat
Segâh’a çalýnýr, bir biçimde
Ya Rab! Düþtüðümüz þu hale bir bak
Sanma ki isyan içinde, bu canda ki feryat
Yaþarýz heyhatlar içinde
Bizleri affet!
2.
Nuþ- i dil’im de; tatsýz, tuzsuz, çorak olur
Durumlarýn akýþýnýn çeþni’sinde, lezzeti arýyorum dostça
Nevânýn aksini duyar gibi oluyorum, her bir yüreðin çarpýþýnda
Devâlarý bulunmaz, derdin gönlü yakýþýnda
Neþve’lerim de kaybolur, karamsar ruhlarýn yanýnda
Gam sardý tüm duyguyu, üzüntü kapsamý yakýnda
Zemm’im de yoktur, kimseleri, kimselere dem eylemem
Ricâl’im zaten, hiç yoktur
Yaþamlar, buðulu camlarýn ardýnda
Tutabilirmisin ki, kelin perçeminden
Asýlýþýnla kalýr
Zâlimliðin hançerleri daima bilenir, çýkar ve nefsin çarkýnda
Kem gözler düþer üstümüze, ciðeri paralar durumda
Rezillik tümüyle sarar âlemi, çýrasý sönmemiþ halin kötürümlüðünde
Ýsâl olmuyor ki bu durumda, eriþimin yollarý kapalý
Ümmid-i vizsâle kavuþmak hiç mümkün deðil, imkâný ve ümitleri yok ki sýnýrýnda
Emsal misal’ine eriþmek de mümkün deðil, benzerine yok ki örnek
Def-i gâmý atamaz ki yürek, çöktüðünce kalýþta
Dilpesend’im gönlümün karamsarlýðýnda, kara kutularda
Gammazlamam neþve yâb’ý bulunamaz, müþkülpesent hal içinde yanýk kalýþta
Feyz-i bâbý kaybetti tüm dünya, karamsar karanlýklar sardý
Tüm ortam, hortlaklýkta
Günahlar bitmez oldu, bini de bir para
Hâb-ý gafletten düþmüþ her dem, çini demlik arar
Topraðýn hükmü; kalkmýþ ayaklar altýnda, çökmüþ umutsuzluða
Kurtlar, çakallardan emir alýr oldu ya!
Bu gaflet içinde bâb-ý yâb kiþiye ne mutlu, Hakk’ýn yolun da erer mutluluða…
(10.10.2011)AZAP…
SÖZLÜK;
cûþ: kaynama, coþma, hallerin vurur açýða vurma
târümar:daðýlmýþ, daðýnýk, periþan
encâm: Ýþin sonraki hali, sonu.. Son durumu..
enkaz: yýkýlmýþ yerin--(þeyin) kalýntýsý
cevaz: yasak olmama hali, izin, suç sayýlmayan durumlar
el: yabancý
þevk’i bel : diken yutan, diken emen
nevk’ i dil : sivri uçlu dili olan
mevk’i zell: Kendisinden sakýnýlan(sözünde hata edenden,
yanlýþ yapandan, yanlýþ adým atandan)
mey: içki
nûþ: içen,
peymâne: kadeh
âb: su, sývý, þarap, yaðmur
hâmuþ: susmuþ, sakinleþmiþ
bîhuþ: baygýn halde olmak
hûþ: akýllý, akýllanmýþ
nigâh: bakýþ
bigâh: vakitsiz
ülfet: alýþma, kaynaþma
lûtfet: iltifat, hoþluk, güzellik
uþþak: aþk (TSM makam)
hüzzâm: (hüzün) //
segâh: TSM makam
nuþ- i dil: tatlý dil
çeþn: ziyafet
Nevâ: Ses, soluk
devâ: Çâre, umar
neþve: sevinç
hevâ : hava
Gam, üzüntü
zemm: Birinin kötülüðünü söyleme
ricâl: Söz söylemeðe yetkili
zâlim: Zulmeden, ezziyyet eden
kem: kötü, fena
rezillik: alçaklýk utanýlacak durum
isâl: ulaþtýrma, eriþtirme
Ümmid-i vizsâl: Vuslata kavuþma imkaný , ümidi
Emsale misal:, Benzerine örnek..
def-i gâm: gamý kederi kovmak
dilpesendim: gönlün tasvip ettiði, beðendiði
neþve yâb: Sevincini bulan, neþelenen
Feyz-i bâb: bolca hava alýp, rahatlamak
hâb-ý gafletten: gaflet uykusundan
bâb-ý yâb: Ýyi, doðru yolu bulan
DOST YÜREKLERDEN:
Zorluk nedir bilmeden,
kim çýkardý bizi geçici heveslerin daðlarýna!
Koþarak iniyoruz alýn terinden bihaber,
helal nedir haram nedir bilmeden.
Bu gidiþle gelecek kuþaklarýn iþi zor,
biz övünürken atalarýmýzla,
torunlarýmýz bizim için hangi laneti okur acaba!
Önüne güçlü setler gerilmiþ,
þanlý bir tarihin pýnarý akmýyor hatýralardan.
Sularý çekilmiþ toprak misali gönüller,
çatlaklarýmýzdan ömrümüze doluyor çirkeflikler,
sözün özü;
yaðmuru boþuna bekliyoruz o sahte bulutlardan.
Erdemli yaþantýlarýn yerinde yeller esiyor,
sevgi ve saygý gün be gün can çekiþiyor.
Ne mutlu çöl sýcaðýnda lale misali açanlara,
ne mutlu asýl rehberini unutmadan
bir ömür tüketen canlara… Ahmet BOZTAÞ
Baþlar ayak ayaklar baþ olunca
Bozkurt yuvasýna çakal dolunca
Hainler yurdumda fýrsat bulunca
......Sanýrlar ne dersek alýrýz belki
......Her zaman yanýlýr biliriz tilki...........Aþýk Lüzumsuz
Say ki Ergenekondayýz.
Kuþatýldý tutultu etrafýmýz
Demir aðlarla örülü
Soðuk uykulara giden
Kapkara yoldayýz.
Iþýk yok
Kývýlcým çakmaz
Say ki Ergenekondayýz.
Baþýmýz tütsülendi yeni dumanlarla,
Ruhumuza uyku üflendi.
Rüya bile görmeyiz
Dostluklarýmýz küflendi
Çark dönmüyor,
Kin sönmüyor þimdi.
Ateþteyiz ,kandayýz
Say ki Ergenekondayýz.............ÝSMAÝL SÜKLÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!