Hayatým bir çöp kutusu oldu Yüreðini bir çýrpýda söküp atýyorsan hayatýndan Þimdi nedenini söyle Ellerim hep boþ kaldý ölümü beklerken seni bir yýldýz kadar yüreðime hapis ettim
Gözlerim kan aðlarken seni hep hayal ederdim Sensizlik bu kadar zorsa eðer tetikteki tek kurþun ölüme götürüyorsa Neden bana varlýðýný deðil düþüncelerini býrakýyorsun Seni hep papatyalar içinde görmek istemiþtim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.