Yine tutuldu, kekeme oldu kalemim. Aþkým da susuyor þiirlerim dilsiz. Çarpýyor kalbime, yumruk gibi sensizlik! Ve hiç olmayacak senlilik.
Ama bilmelisin sevdiðim. Yüreðime, aþkýn girdiðinden beri, Yaþamadýðým türden bir aþktýn sen, Aþkýna düþtüðüm günden beri,
Bir sabahým doðmadý, Sana günaydýn, demeden. Ve hiç bir gecem olmadý, Sana sarýlýpta uyumadýðým. Bir günüm bile sensiz geçmedi.
Ruhum; böyle bir aþk þarabý içmedi. Öylesine sarhoþum aþkýnla, Ayýlmak için, kaç tane kahve içtim? Kýrk yýllýk hatýrlar biriktirdim. Aþkýn bende asýrlýk oldu sevdiðim...
V.Kayra
Sosyal Medyada Paylaşın:
v.kayra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.