Dur iþte be kalbim görünce deli gibi çarpma artýk Uzaktan sev artýk uzaktan, kilometrelerce uzaktan Dünyanýn diðer ucundan, yerin yedi kat altýndan Gülümse sen yine çevrende insanlar var Yaðmur tanesi gibi, kum tanesi gibi gezinen insanlar var Üzülme yine, akan sadece gözyaþým Kan akmýyor gözlerim, üzülme, bulutlar kadar aðlamýyorum artýk Her rüzgara kaptýrmýyorum kendimi Ayaklarým yere saðlam basýyor Gözlerim gökyüzüne bakmýyor artýk, bütün yaðmur damlalarý ellerimde Baktýktça batýyorum, baktýkça boðuluyorum ellerimde Yaðmur sonrasý gökkuþaðý gibi gözlerim Heran farklý bir kristale dalýp gidiyor Cama çarpýyor yaðmur taneleri, zorla eve girmek istercesine Biri gitmemekte ýsrarcý, gitmekte kararsýz Bilmediði bir sona doðru, sessiz bir ana doðru Gitmemekte kararsýz, galiba benim gibi Yürümekte kararsýz, koþmakta kararsýz artýk Sevmekte kararsýz.. ...(HaSaN)... Sosyal Medyada Paylaşın:
25HaSaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.