NEDENSİZ SEVENLER

ERKEK
Soðuk hemde çok soðuk
Duygularýmý ancak öksürük aralarýnda hiç birþey yokmuþ gibi aktarma þansýný bulabiliyordum
Cümlelerin sakýncalýdýr diye söylüyemediði tek kelime
Özledim
Ellerim soðuk yüzüme tamas ederken
Basit bir yalan
Üþüdüm ve birazda kahkaha
Gözlerime bakma ne olursun


KIZ
Saçlarý daðýlmýþ sakallarý arasýnda usta bir ressamýn eseri gibi duruyordu
Farklý bir bene hitap ederken nasýl býraktýðýn yerde gelme ümidinle beklediðimi diyebilirim ki
Ne olur susma


ERKEK
Zavallý halimin mert günlerinde çekip gittim
Biliyor musun
Çok az ömrüm kaldý diyemezdim ki
Seni mutlu edebilmeyi hep hayal ettim
Aðlamak deðil gülmek yakýþýr
Gamzelerine hayranken üzemem ki
Ölürken deðil mutluyken hep hatýrla
Beni affet
Hoçcakal diyemeden gidiyorum


KIZ
Uðultularýn hüküm sürmeye baþladýðý bir anda
Suskunum
Yalnýz olmama raðmen mutluluðun sarhoþluðuna kapýlmýþtým
Ýlk defa neden aramadan gülüyorum
Diyemedim
Tanýþtýðýmýz o yer artýk hep açýk
Belki yolun düþer diye


KIZ
Yorgun postacý mektubunu verip geçti
Benim kimsem kalmadý
Sýrdaþým yalnýzlýðým oldu
Üzüntüye kapýlýrken o hep gülüyor ama
Herkes hüsrana kapýlýrken sen þarký söylerdin
Kýsa yaþamýnda mutluluðu öðrettin
Gülüp geçmesini öðrendim


YUNUS YOLOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: