LAVRA NEHRİ

Yeryüzü gökyüzüne doðru yükselirken,
Her filiz dünün bugunüydü.
Mavi doðayý yeþillendirirken,
Yaþamak yaþatýrlýrsa yaþanýr.


Lavralýlar güzelliðini krala verirken,
Silisra gizemde kalan bir ayrýntýydý.
Lavra halký dizlerinin üzerine çökerken,
En yüreklisi inekler, koçlar ve horozlardý.



Livinaya elbiselerine çamur deydirtmezken,
Kralýn deli lakaplý aradýðýymýþ.
Bulunup ölüm için nehrin þelalesinden atýlýrken,
Anlamak anlatabilinirse anlaþýlýr.


Silisra Lavra Nehri’ne bakarken,
Bakýþlarý sürüklenen adamýn yaþama umuduydu.
Her sardýðý yarayla yüreði cýð gibi büyürken,
Aþk ilk bakýþta bir tutkudur.



Lavra nehrinin çamurlarý dizlerde kururken,
Çekilen suyun baþlýyan tarla verimsizliðiydi.
Tohumlar insanlardan alýnýrken,
Soðukla sýcaðýn karýþýmý çatlaklýktýr.


Karanlýk gözün bulandýðý yerde baþlarken,
Her aydýnlýk bir çiceðin koklanmasýyla baþlar.
Kral kendi halkýna yenilirken,
Her düþ yarýnlar için bir fidandýr.


YUNUS YOLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:

asi_kumral Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

RUHLAR ALEMİ AİLEDEKİ HASRET DENİZ GÖZLÜ SEVDA KÖY OKULU UYKUSUZ GECELER ORMAN YANGINI PAPATYA DAĞLARI KÖY KELEBEKLER DÜNYASI SIRLI DÜNYA