Bir sokaðýn köþe baþýnda býraktým bütün umutlarýmý O yol ayrýmýnda, Senin ayaklarýnýn bastýðý yerde terk ettim duygularýmý Oysa bir anne gibi yüreðim yana yana terk ettim seni orada Ya da terk ettiðimi zannettim sevgili…
Oysa hayatýn deliliklerine raðmen akla sýðdýrmaya çalýþýyorum seni Hala gerçek olduðuna dair þüphelerim var Ve yalan olduðuna dair inançlarým…
O toprak rengi gözlerin Bir sýcak kahve tadýndaki deli bakýþlarý býrakamamýþým Atamamýþým yüreðimden Ýzlerini silememiþim benliðimden!
Oysa ben terk ettim senli ne varsa o köþe baþýnda Çünkü seni en son orada görmüþtüm Altýndaki toprak kendiyle gurur duyarken sen üstündesin diye Ve ben senli, þeyleri býraktýðýmda isyan ederken
Bütün sancýlara inat býraktým senli þeyleri Çünkü yüreðimde sen varken ben daha çok yýpranýyordum seni korumak için Þimdi sen olmayýnca sadece bana zarar veriyor hayat Ve ben seni koruyorum artýk
Sana ait her þeyi o köþe baþýnda býraktým sevgili!
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.