ATEŞE EŞ
Karanlýk çökmeden az önce… her günkü vakit.
Çekinerek izledim nilüferlerin yangýn rengine dönüþünü,
sudan yataklarýnda küçük kýmýldanýþlarýný ve göle davetlerini.
Bir çakmak daha ekledim Gurûba, geç gelsin diye gece.
Yarým asýrý izledim, göl yangýný hayal perdemde.
Bu gece yýldýz yaðacak besbelli ay yükselirken çam kokulu tepelerden.
Hayallerimin üzerinde yürüyorum dolunay göz kýrparken þaþkýn gözlerime
Ve tabanlarým ýslanýyor gümüþten bir yol üzerinde.
Hayli ürkek bedenimle uzanmak istiyorum nilüfer yatakta,
tenimi mehtaba boyayýp ruhumu gölde yýkamak.
Ve hasret yakýp ýslak dehlizlerinde, kavrulmak istiyorum.
ateþ böcekleri haber veriyor, gecikenin geliþini
sererek yoluna pýrlanta misali ýþýk bedenlerini.
Knidos’un tanrýça kadýnýný kýskandýran teni… ve ateþe eþ nefesi…
Gülen gözleri deðerken þaþkýn gözlerime,
Gökten kýskanç yýldýzlar üzerimize dökülüyor.
Ay bulutlar arasýndan izlerken yarým asýr bekleneni,
Ten göle nilüfer, tin nilüfere göl armaðan ediyor.
Bülent Özbek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.