Karda keklik izi var
Artýk dokunmam gül dudaklarýna
alýrsan alnýndan öpsün selâmým
varsýn deðmesin parmaklarým tenine
kollarým yerine sarýlsýn saçlarýn,
bulursan duyarsýn
sesimi de sulara döktüm þafak köprüsünden
dinlensin kulaklarýn;
sahi deðilim uykusuz gecelerinde
dünü sessizce gömdüm topraða
gözlerime mil çekti tek heceli bir söz
bundan böyle eller baksýn yüzüne!
Saydamým
sýrçadaným
bir fiskelik sözle kýrýlaným.
Daðýldým karlý daðlara doðru
fýrtýnaya karýþan saçlarým toplanmaz
buz bakýþlarým çözülmez artýk bu ayazda
yabanlara yem oldu dilim;
düþlerim yaralý kýrlangýç
kalibim de kýnalý keklik,
ne zaman konsam gözlerine benzeyen ýrmaðýn kýyýsýna
havalanamam
uçamam;
aþkýma inat aþka gelir namlular
avcýlar haykýrýr peþim sýra
karda keklik izi var
karda keklik izi var!..
Artýk yokum
dualarým tutsun elinden!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.