Ve
Benden Adam Olmaz…
Dileði gerçekten seçemiyorum,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Ýyi niyetimden geçemiyorum,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Söylenen her söze peþin kanarým,
Dost sandýklarýmý hazla anarým.
Gerçeði görünce, köze yanarým,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Sanýrým ki herkes benim gibi saf,
Ruhunda vicdan var, kalbinde insaf.
Anladým ki bunlar yalnýz süslü laf,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Gördüðüm güzele gönül baðlarým,
Vuslat hayaliyle coþar, çaðlarým.
Sonra hicran ile çöker, aðlarým,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Manevra yapmayý belleyemedim,
Müstakbel çýkarý kollayamadým.
Saðduyumu izne yollayamadým,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Kapýlýp hýrs denen yüksek akýma,
Giremedim mal-mülk bölen takýma.
Gem vurdum her zaman iþtiyakýma,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Allahýn adýný anýnca bir kul,
Farz ettim, her þeyi mantýklý, makul.
Fark ettim ki kayýk çoðunda þakul,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Bilirim, hayatýn aslý imtihan,
Puan kazandýrmaz tarla-tapan, han.
Menfaat üstüne döndükçe cihan,
Benden adam olmaz, olmaz vesselam…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.