Kalkar bu limandan

Bak geldi hazan mevsimi yapraklara bak sen,
Yer gök sarý yaðmur düþüyor, topraða gökten,
Kuþlar dönüyor gökte /þu gönlümde hüzün var,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düþüyorken.

Mevsim gibi gönlüm yine üzgün þu hazanda,
Kalkar bu limandan gemi dönmez daha yurda,
Mevsim bu hazandýr, bana dert oldu yolumda,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düþüyorken.

Mevsim gibi yaprak gibi, soldum da sarardým,
Yaprak gibi düþtüm giderek, ben ki hazandým,
Yýllar bana dert verdi, düþünmek’ le bunaldým,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düþüyorken.

Kuþlar dönüyor gökte, gider gurbete doðru,
Hasretliði var bende, /döner sanma /bu yolcu,
Yer gök sarý, yaðmur yaðýyor þimdi/ hazan bu,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düþüyorken.

(Mef’ûlü/ Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün)

A.Yüksel Þanlý er
09 Ekim 2011-10-09
Antalya















Sosyal Medyada Paylaşın: