Şükür…

Her müþküle raðmen, þükür Tanrýya,
Kendi kararýnca dönen çarkým var…
Düþmaným sayýlýr, haset, kin, riya,
Çünkü günah, hata, haram korkum var…

Dert etmem kendime parayý-pulu,
Zaten yalan dünya kime tapulu…
Bilirim ki insan takvayla ulu,
Ne lüks bir arabam, ne de kürküm var…

Dünyanýn düzeni oyun üstüne,
Kasabýn hesabý koyun üstüne.
Çullanamam haksýz payýn üstüne,
Kanaatle akan, nasip arkým var…

Sarmýþ mülk yurdunu koyu bir duman,
Tanýmaz had-hudut, menfaat uman.
Bana göre deðil, entrika, dümen,
Ne cambazlýk yetim, ne de sirkim var…

Anadolu’m tam bir kültür engini,
Yeryüzünde bulmak zordur dengini.
Dinledikçe oldum, gönül zengini,
Ruhumu besleyen türküm-þarkým var…

Yaþarým ilahi müktesebatla,
Direnirim þerre, sabýr-sebatla.
Bilirim, yiðitlik olmaz ebatla,
Yüreðimde iman adlý erkim var…

Yesevi, Bektaþi, Mevlana, Yunus,
Hepside ilimde birer okyanus…
Daldýkça yýkanýr, idrak ile us,
Bu yüzden ellerden pek çok farkým var...

Çaðlarca âleme nizam vermiþler,
Nice zalimleri yere sermiþler.
Fetih denen eþsiz hazza ermiþler,
Resulün övdüðü, soyum-ýrkým var…

Mürekkep eyledim alýn terimi,
Onunla doldurdum hal defterimi.
Gerçi rabbim bilir gerçek yerimi,
Hak rýzýk üstünde evim-barkým var…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…