kar taneleri umut etmiþliðin utancýnda sarý sarý þiir þiir yaðýyor saçlarýma dilimde bir Ýstanbul türküsü sýcacýk buharlaþýp yayýlýyor ege’den marmara’ya
eyüpsultan’da bir sýðýnak sultanahmet’te iftar vakti ayasofya’da sürüsünden kaçkýn güvercin boðaz’da demli bir çay oluyorum
istanbul senli, ben istanbul’suz...
öylesine sessiz, öylesine sensiz, öylesine özlemiþ, izmir’i benzeterek karþýyakadan istanbul ’a kanýyorum...
sonra bir martý oluyorum istanbul’un soðuðundan göçmüþ bir yudum sýcak, bir yudum huzura uçuyorum
ege’nin ilk karý yaðýyor hayallerime
öylesine talihsiz, öylesine kýrýk, öylesine þaþkýn, ’buranýn havasý o kadar sert deðildir geçer’ diyor bir berduþ kanýyorum...
bir vapur yanaþýyor alsancaktan ben üsküdar oluyorum bir sabah kahvaltýsý tütüyor burnumda seninle paþalimanýnda... oradan kadýköy’e geçiyoruz öðleyi balýk ekmekle geçiþtirip kanlýca’da yoðurt yiyoruz, þekerli vakit akþam vakti artýk balýk ekmek kesmedi dört baþý mahmur raký balýk diyorsun kavak’ta
vapur yanaþýnca inenlerden en neþeli çifti seçiyorum. beþiktaþ oluyoruz sonra dolmabahçe’de bir çay içilmez mi diyorum dolmabahçe oluyoruz atatürk, bize el sallýyor seviniyoruz. biraz da hüzün sarmaþýyor bakýþlarýmýza
ve þimdi kavaktan sesleniyoruz süleyman ustaya; biz geldik ! o sýcak karþýlamasýnda süleyman ustanýn kýrýþýk yüzünden özlenmiþliðimiz beklenmiþliðimiz geçiyor atýyor mangala ’en babasýndan’ iki çupra ve iþte gecenin vazgeçilmezi çingene kemancýmýzda geliyor sen iki bardak rakýnýn mayhoþluðunda ben vuslatýn sarhoþluðunda eþlik ediyoruz ’istanbul sokaklarý’ þarkýsýna
...
sonra bir baþka perdede bir veda canlanýyor apansýz istanbul’da keder kokulu bir terminal bir otobüs isyan eller sallanýyor anýlar akýyor gözlerden son bakýþlar kalýyor son karelerde derin bir nefes çekiyorum Ýstanbul’dan yeni hayat vaatlerine valizimde ümitlerimle kanýyorum.
...
gözlerimi açtýðýmda vapur gitmiþ oluyor yolcular ve benim hayallerimle. izmir oluyorum yeniden. dilimde akþamdan kalma bir þarký
’söyleyin sevgilim nerede istanbul sokaklarý çare bulun bu derde istanbul sokaklarý’
...
daðbaþlarý kadar yalnýzým üþüyorum sevgili ama çok sert deðilmiþ buranýn havasý geçermiþ, hayat güzelmiþ, sarýlýp kendime, kanýyorum sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
melodya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.