Güz Yaşlarımla
Güz Yaþlarýmla
gazozlu zamanlarýn bulutuydu
dudaðýnýn kenarýnda gizlediðin
senden önce öðrendim sensizliði
gününde bir yaðmurla baþladý ýlýk ýlýk
sokaktan gizlediðim ellerim ceplerimde
sessizlik...içimdeki çýðlýkla mahçup
tahta çitleri eski bir evi özler gibi
özledim gülüþünün ince fikirli rüzgarýný
ben gidince gene gül þöminesinde aþkýmýn
soðuklar iyice bastýrýnca nasýl üþürüm
akþamsa apartmanlar umarsýzsa karným açsa
gidiþine sormalý sýcak süt kokusu özlemiyle
elbiselerim eski ve dýþarýsý sinmiþ gözlerime
duvarlarý sevmiyorum olgun çocuklar gibi
gözlerimin ufkunda gözlerinin ufku sevincim
aðaç dallarýnýn arkasý tatlý turuncusu göðün
otobüsün camýnda kent içine kapanýk genç kýz
düþlerimsin pazar sýkýntýlý ara kat balkonlu
son þarkýmý güz yaþlarýmla söyleyeceðim yapraksýz
yavan ve çýplak kollarýma hiç bir kuþ konmayacak
ne ilk ne de son olacak bu beni hiç anlamayacaksýn
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.