Sorusuz Ten

bütün aðýrlýðýyla biterken gün
pencereler sonuna kadar kapalý
akþam dað kalýntýlarý kokuyor
illetli bir ölüm çöküyor sokaða

ýtýr kokulu geceliðindeki sadelikten
bir kýþ yarattý buðulu kýþ akþamýnda
ellerimin hiçbir boþluða tutunamamasý
küllenen bir albümden çýka gelen sen

yabancý kentlerde düþlediðim siluetin
yakýþmýyor hiçbir kavþaksýz mekana
bulvar kýraathanelerinde geçen lisem
ilk göz aðrým son sorusuzluðum ten

anýlarýn geniz yakýcýlýðýyla bitti
sinema dönüþleri yorgunluðu geleceðin
anlaþýlmaz ýslak rüzgarlara sevdalý
sobanýn homurtusunda ölürken gençliðim

yakýcý mevsimlerden kaçýp geldik
bilekleri kýrýk serçeler için
kaldý ki sararmýþ bir çocuk yüzüne niçin
sürgit dolaþmayalým köþe bucak evreni

pembe çiçek kaygýsý çekiyor pazar
temiz çamaþýrlarla çýkýlan parklarda
aþk sadece insanda deðil zamanda ve mekanda
aþk varlýkta ve yoklukta yoku yok edememekte

kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: