Gramla mutluluk satan kuyumcularda rastlardým gözlerine Cebim kadar yüreðim de yanardý. Ýþporta tezgahlarýnýn ikinci el kitaplarý kadar, yorgun ve deðeri yitirilmiþ yaþantýmýn arka bahçesinde yeþerirdi kuru dallarýmýn yapraklarý.
Gün batýmlarýnýn hiçbir iþe yaramayan alýn teri yorgunluðuyla, cebimdeki meteliði sevdana biriktirirdim.
Hep yemekten sonralara sakladýðým paketteki son sigaramý, þimdi sensizliðin sonralarýna saklýyorum.
Bu ateþi sönmüþ hayatýn ýzdýrap sokaðýnda, kuþlarýn bile kýrýntý bulamadýðý bayat ekmek kuyruðunda, yarý aç bedenlerin sefilliðini unutmak için sevdalarýný katýk yapmaya çalýþtýðý saklý yakarýþta olduðu gibi, ben de sana aç kaldým.
Hiçbir yeterlilik yeteri kadar yeterli gelmiyor insanlara. Sadece sevmek yetmezmiþ gibi sevdalara vasýf aranýyor.
Oysa en zor zamanlarýn tek tesellisiydi aþk. Onu da bencilliðe kilitleyip, üzerine fesatlýðý örttüðümüzden beri hep kuyumcular satýyor mutluluðu. Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.