Kara kaplýklý, kara kalem ile karalananlar,
Kararmýþ ruhumun zift damlalarý.
Demlenmiþ kara çay kokulu özlem.
Kara gözler okuyor mýsralarýmý.
Ne getiririm aklýna beni okurken ?
Belini sarýyor mu kelimelerim ?
Dudaklarýmdan dökülenler,
Öpüyor mu dudaðýnýn en köþesinden ?
Sen, sinene beni çekerken,
Sinen, sen kokuyor mu halâ ?
Offf
Silip at haydi ne varsa aklýnda kalan,
Geçmiþini de kara bir poþete sar, at yol kenarýna.
Hiç bir þeyinmiþþim gibi dahi düþünme beni.
Sen benim hiç bir þeyimsin bile deme.
Aklýnýn ucuna gelecek olsam, it beni aþaðýya düþeyim.
Ama bakarken uzaklara, dalarsan bir an.
küçük bir üþüme ile titrerse vucut.
Sigara dumaný ile çekersen beni.
Sinen, sen kokarmý halâ ?
Görsen tanýnmayacak hale düþeyim.
Hiç bilmediðin bir dildeki ezgi olayým.
Bir yol üstü lokantasý olayým, sen milyonda bir geç.
Yusufun kuyusu, Ferhatýn daðý olayým,
Darma daðýn olup milyonlara bölüneyim,
Yaðmurla bir olup yere düþerken,
Hafif bir rüzgar savursa beni.
Bir çiçeðin özünü meskenim yapsam
Bir nefeste beni çeksen içine,
Sinen sen kokarmý halâ ?
Cevap versen yaþarmýsýn müslüman !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.