Bilmeden sevmiþim aþkým,önümü görmeden Yolumu bile çizmemiþken. Sana aþkým demeden, kendi kendime söylenirken Dýþarýya çýkýp, Karanlýða karþý avaz avaz susarken. Ýstemeden sevmiþim aþkým, ne olduðunu bilmeden Galiba sonkez sevmiþim aþkým. Ölüyordum sanki sen giderken , Sanki... Ýlk kez yaþadýðýmý anlýyordum. Gözlerimi kapýyordum aydýnlýðým oluyordun Gece gibi karanlýk oluyordu gözlerimi açýyordum Uyuyordun aþkým sen, ben seni severken, Sen mýþýl mýþýl uyuyordun... Sosyal Medyada Paylaşın:
25HaSaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.