Bir an yaþýmý sýfýrladým bu gece
Ve döndüm o çocukluk yýllarýma…
Bizde bir bebektik
Çocuktuk
Koþuþturduk boþ sokaklarda
Þimdilerde sokaklar kötülüklere mesken olmuþ
Nedensiz anlaþýlmadýk bir kargaþa
Çocuk seslerinin yerini almýþ bir uðultu
O neþe yok, þakrak yok kaldýrýmlarda
Onlar mý mutlu biz mi mutluyduk çözemediðim
Biz özgürdük, onlar geliþmiþliðe tutsak oldular
Lastik toplarýmýz vardý,
Sapanlarýmýz vardý,
Ve kendi imalatýmýz telden arabalar
Oyun bizdik
Biz oynardýk mutluyduk
Döndü çarklar
O çarklarýn arasýnda kaybolduk
Çocuk bu tabi ki oynayacaklar
Yine oynuyor çocuk
Yine koþuþturuyorlar
Bir fark var ki arada bariz
Þimdiki oyuncaklar konuþuyorlar
Hatýrlýyorum
Yamalýydý pantolonumuz hýrkamýz
Çoðu zaman delinirdi yýrtýlýrdý ayakkabýmýz
Þemsiyemiz yok ýslanýrdý sýrtýmýz
Üþüsek de içimiz sýmsýcaktý, mutluyduk
Kedilerimiz vardý pamuk gibi post
Köpeklerimiz vardý nice dosttan dost
Ay’ýmýz vardý
Yýldýzlarýmýz vardý karanlýklarda
Þimdi hepsi kayboldu þehrin ýþýklarýnda
Anamýzýn acý sözü þerbetti
Babamýzýn fiskesinde gül bitti
Bayramlarý iple çeker beklerdik
Ah birde çocuk kalabilseydik
Bizde bir çocuktuk yokluk içinde
Bizde bir çocuktuk, ama mutluyduk…
Mustafa bertan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.